مبارزین فلسطین و امام حسین(ع)؛ ذهن فلسطینی در میدان است، نه در کتب! / کلام برخی چهره‌های فلسطینی ناظر به امام حسین (ع) + فیلم
تاریخ انتشار: ۱۵ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۹۷۶۳۴
همواره واکنش اهل سنت به بزرگداشت مراسمات محرم و یا نگاه ایشان به اباعبدالله(ع) محل گفت و گو و بحث قرار میگیرد. پیشتر نیز سید قطب در کتاب فی ظلال در این باره گفته بود: حسین (ع) از یک سو با آن شکل بزرگ و سترگ شهید می شود، و البته از دیگر سو شهادت او فاجعه بسیار عظیمی است، ولی آیا همچون شهادتی پیروزی است یا شکست؟
به گزارش حسینیه دانشجو به نقل از شعوبا، یکی از افرادی که در محرم سال جاری در منابر خویش به این مساله مهم پرداختند، حجت الاسلام حامد کاشانی بودند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در روزهای گذشته مقطعی از کلام ایشان ناظر به فلسطینیها، بیش از سایر مطالب بازنشر شده است که با توجه به حساسیت موضوع اندکی بدان میپردازیم.
در کلام ایشان اینگونه آمده است: “فلسطین رو نگاه کن، این فلسطین خودش که پاره تن اسلامه بیت المقدس مثل حرم امام رضا مثل کعبه برای ما مهمه….یک عده اونجا میرن میجنگند، اقا آدمی که حاضره بره جون بده یعنی یک صدقی داره، ما تو این فلسطین آدم هایی داریم که شش تا هفت پسرشون کشته شدند، خب این خیلی ظرفیته…. خودش رو در راه اسلام میدونه اما پرچم امام حسین سر دست نیست، من باشم می گویم خاک بر سر کاشانی! این کسی که اینقدر ظرفیت داشته هفت تا بچش رو داده نفهمیده که تاسی به امام حسین کنه… چرا امام حسین الگوت نیست! چون تصویرش رو خراب کرده؛ تصویر امام حسین (س) در ذهن این فلسطینیه، چیزی نیست که تو ذهن شماست!”
کلام روایت شده ایشان بیش از آنکه روایت جوانان مبارز فلسطینی باشد، برخاسته از روایت کتب و یا برخی بزرگان اهل سنت است که طبعا نقد و بررسی آن در جای خود، کاری بس لازم است. اما باید پرسید ایشان چقدر با تفکرات جریانها و شخصیتهای مبارز فلسطینی در میدان آشنایی دارند؟ مثالهای متعددی از جملات ایشان در مورد امام حسین(ع) که نه فقط محدود به جهاد اسلامی که نزدیک به تفکرات جمهوری اسلامی است بلکه حتی در میان روشنفکران غیردینی مانند باسل الاعرج یا جوانان و نوجوانان نسل جدید معروف به نسل Z جملاتی در مورد تاثیرپذیریشان از امام حسین(ع) وجود دارد. مروری ساده در زندگی فلسطینیهای مبارز روشن می‌کند که بسیاری از مبارزین و مجاهدین، ایستادگی و تن ندادن به ذلت را از حسین(ع) آموخته اند. مگر نه این است که اوج سعادت همین است که انسان خود را فدا نماید و از خود هیچ نیابد.
البته باید گفت اگر منظور از اصلاح نگاه به حسین(ع) و قیامش تحقق تمدن و حاکمیت اسلامی به منظور ایجاد فرصت سعادت، عدالت و ولایت سیاسی بشریت است، این دو قطبی و مسئله نه در اهل سنت بلکه در شیعه و ایران خودمان هم بوده و هست و این روزها بنظر جدی تر رواج دارد و باید ابتدا این اصلاح را در میان خودمان دنبال کنیم.
پیشتر نیز سید قطب در کتاب فی ظلال در این باره گفته بود:
حسین – رضوان الله علیه – از یک سو با آن شکل بزرگ و سترگ شهید می شود، و البته از دیگر سو شهادت او فاجعه بسیار عظیمی است، ولی آیا همچون شهادتی پیروزی است یا شکست؟ به صورت ظاهر و با معیار کوچک انسان، این امر شکست به شمار می آید. ولی در اصل حقیقت و با معیار بزرگ الهی، پیروزی است.
در روی کره زمین شهیدی نیست که همچون حسین – رضوان الله علیه – دلها به عشق او بتپد و قلبها لبریز از مهر و محبت او شود و جانها شیدای او گردد و از غیرت و فداکاری او به جوش و خروش درآید، چه دلها و قلبها و جانهای شیعیان مسلمان و چه مسلمانان غیر شیعه و حتی دل ها و درونها و جانهای بسیاری از غیرمسلمانان!
[1] سید قطب، فی ظلال القرآن، ج 5، ص 3086، چاپ دارالشروق، 1425ق، ذیل آیه 51 سوره غافر
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: یالثارات الحسین فلسطین اسرائیل حسینیه دانشجو امام حسین امام حسین ع اهل سنت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۹۷۶۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مریم خمینی نوه امام در خارج از کشور چه کاره است؟
به گزارش تابناک به نقل از عصر ایران، خانم معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی و دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجت‌الاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانه‌ای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی می‌کند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانه‌ها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهل‌وچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفت‌وگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم می‌کرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آن‌ها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی مانده‌اند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من می‌گفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است